چگونه بازیگر شویم (۱۱۳) /ضربآهنگ در بازیگری به چه معناست؟

خبرگزاری میزان- بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد. تاریخ انتشار: 19:00 - 27 تير 1399 - کد خبر: ۶۳۸۳۱۳

خبرگزاری میزان - بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

تکنیک‌های مشترک بازیگری با موسیقی

نردبان موسیقی: توالی کلیه‌ی صدا‌های موسیقیایی را که گوش انسان تشخیص دهد (از بم‌ترین تا زیرترین) نردبان موسیقی نامند. برای هر ساز و هر صوتی نیز نردبان معینی وجود دارد.

نواحی: برای کلیه‌ی نردبان‌های موسیقایی سه ناحیه تشخیص داده اند: ناحیه‌ی بم، ناحیه‌ی متوسط، ناحیه زیر این تقسیم بندی درباره‌ی هر ساز و هر صوتی نیز به عمل آمده است؛ یعنی برای وسعت هر یک از آن‌ها باز می‌توان سه ناحیه‌ی مذکور را قائل شد.

عناصر مشخص صدا: اختلاف‌هایی که صدا‌های موسیقی با هم دارند به وسیله‌ی زنگ، آهنگ، شدت (ضعیف و قوی)، کشش و تاکید آن‌ها معلوم می‌شود اینک هر یک را جداگانه بشناسیم.

زنگ: زنگ را آلمانی‌ها به عنوان رنگ صدا می‌نامند و این نام خود معرف خوبی است برای فهماندن معنی آن. هنگامی که یک جسم مرتعش می‌شود در جسم به واسطه‌ی چگونگی نوع و بسیاری از شرایط دیگر صفت مخصوصی از هر صدایی پیدا می‌شود که آن را زنگ صدا می‌نامیم.

چنین صفتی را با این مثال شرح می‌دهم که: یک صدا را با همان عده ارتعاش مثلا یک «La»‌ی دیاپازون که دارای ۸۷۰ ارتعاش در ثانیه است را در ده ساز مختلف بزنیم، وقتی درست گوش بدهیم با وجود اینکه همه یکصدا هستند، ولی عموما زنگ آن‌ها با هم فرق می‌کند.

همین طور اگر ده نفر زن همان صدا را بخوانند باز زنگ صوت هر کدام با دیگری فرق دارد، پس برای هر صوتی و هر سازی زنگ خاصی وجود دارد که مخصوص به خود اوست و کاملا غیر از آهنگ شدت و کشش است.

آهنگ: آهنگ عبارت است از تقلید یک صدای موسیقی با صوت و یا طریقه‌ی ادای صحیح یک صدای معین در یک ساز. پس در حقیقت آهنگ برای بیان صحت درجه بلندی و پستی صدا است.

وقتی که گفته می‌شود فلان صدا خارج است یعنی آهنگ آن اشتباه و بنابر این درجه‌ی ارتعاش آن مطابق با صدای اصلی نیست. پس می‌توان گفت آهنگ ده «La»‌ی دیاپازون که درشماره قبل در ده ساز مختلف نواختیم صحیح است و با هم هماهنگ هستند، ولی زنگ هر یک با دیگری مختلف است.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: اینجا اخبار سینما سینمای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۶۱۳۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاه تقریبی شیخ بهایی، وجه امتیاز او به شمار می‌رفت

به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، «شیخ محب الله منعمی» اندیشمند و عالمی هندی در وبینار بین‌المللی «شیخ بهایی، معمار تمدن‌ساز» که از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، تصریح کرد: شیخ بھایی، یک شخصیت برجسته و معروف در مسلک شیعه به شمار می‌رود۔

وی در این باره اظهار داشت: معمولا انسان در یکی از شعبه‌ھا می‌تواند تبحر پیدا کند؛ اما وقتی زندگی شیخ را می‌بینم، متوجه می‌شویم که وی در علوم مختلفی مهارت داشت.

منعمی افزود: معمولا بین علوم، فرق قایل ھستیم، مثلا می‌گوییم این علم دینی و آن علم دنیایی است، مثلا اگر کسی علم حدیث بخواند یا علم فقه بخواند می‌گوییم او علوم دینی را خواندہ است؛ اما وقتی کسی مھندسی یا ریاضی یا علوم دیگری بخواند مردم می‌گویند که او علوم اکادمیک خواندہ است؛ اما اگر به قرآن و روایات رجوع کنیم متوجه می‌شویم که ھر علمی که ما را به خدا برساند، علم الہی تلقی می‌شود.

وی ادامه داد: وقتی در زندگی شیخ بھایی جست‌وجو می‌کنیم، متوجه می‌شویم که شیخ این تفکیک را از بین بردہ است و ھمراہ کسب علوم دینی، ھنر ساخت و ساز را ھم یاد گرفت.

این اندیشمند هندی با بیان این که شیخ بهایی در مسلک شیعه، شخصیت محترمی است و شیعیان به دیده احترام به وی می‌نگرند، گفت: شیخ بهایی در کارھای رفاہ مردم ھم دست داشت و کار ھای تبلیغی و ارشادی را ھم انجام داد و در تمام عمر در حال کار و تلاش بود و به دلیل این تبحر در علوم بود که وی را بر منصب «شیخ الاسلام» نشاندہ بودند.

وی با تاکید بر این که شیخ بھایی غیر از شیعیان با عالمان اھل سنت ھم مراودہ داشت و نه تنها با آنها ملاقات می‌کرد بلکه برای آموختن نکات جدید شرح صدر نشان می‌داد،  گفت: این روش شیخ، او را از دیگران ممتاز می‌کرد.